Australië 2007
Di Jan 09, 2007
In december de motoren naar Melbourne verstuurd. Wij volgen begin januari 2007.
Globale geplande route :
We have got them
Zo Jan 21, 2007
Na vier lange dagen van organiseren en regelen reden vandaag de KTM's met ons van het haventerrein af.
Een lange dag van lukt het wel of lukt het niet. Bij aankomst bleek de container nog niet gelost, daar waren ze net mee begonnen. Dus de douane, die speciaal voor onze controle kwam, kwam voor joker, wat ze niet leuk vonden. Gelukkig regelden ze dat er anderhalf uur later wel de controle kon plaatsvinden. Toen de Quarentaine inspectie, die vond onze motoren schitteren schoon, behalve een klein plekje onder de middenbok, zo'n vierkante centimeter. Dus moesten ze gesteamcleaned worden, dan bedoelen ze dus eigenlijk gewoon een hoge drukspuit! Eerst moesten de voorwielen in de motoren gezet worden zodat ze konden rijden. Maar toen vondt men dat het te laat geworden was om een en ander nog te regelen vandaag. De quarentaine inspecteur vondt dat weer onzin en regelde dat dat toch nog gedaan kon worden. Toen bleek dat we eigenlijk het haventerrein voor vier uur af hadden moeten zijn, maar gelukkig vond men dat zelf ook wel onzin zodat we uiteindelijk toch rond half vijf wegreden.
Kortom, zo gaat het eigenlijk altijd bij het ophalen van de motoren, stressen, stressen, stress, lukt het wel of lukt het niet.
Ondertussen hebben we Melbourne vrij uitgebreid kunnen bekijken. Je ziet veel van de stad als naar allerlei kantoren moet gaan; Customs, Quarentine, Vic-Roads (soort RDW), RACV (zusje van ANWB). Bij Vic-Roads zijn de motoren nu geregistreerd als "ongeregistreerde voertuigen". Voordeel daarvan is dat we ook een soort basis-WA verzekering hebben.Dus we kunnen er nu lekker tegenaan gaan.
Zuidoostwaarts naar het Gippsland gebied via Dandenong. West-Gippsland is een mooi heuvelachtig gebied, met lekkere wegen. We hebben daar de Grand Ridge Road (132 km.) gereden, voornamelijk niet geasfalteerde wegen, heerlijk om weer echte dirt-road te rijden, o.a zo'n 20 km pittig bospad.
Snowy- en Bleu Mountains
Wo Jan 31
Na Gippsland zijn we naar de Snowy Mountains gegaan, met schitterende slingerende wegen en mooie bosrijke natuur. Jammer genoeg zijn er ook dit jaar enorme bosbranden geweest. Hier en daar fikte het nog wel, maar daar hebben wij niet veel van gezien. Wel de al afgebrande bossen, daar rook het alsof je door een open haard reed met nog smeulend hout erin.
We hebben daar eigenlijk alles wat weg heet wel gereden en ons hoogtepunt was wel de serviceroad van de electriciteits Hoogspanningsleidingen tussen Khancoban en Talbingo.
Bleu Mountains.
Noordoostelijk van de Snowy's liggen de Bleu Mountains, ook daar hebben we in 2000 al veel gereden en de herkenning was dan ook groot. Mooie weggetjes en kangaroes op de camping.
Een en ander betekent wel dat we veel kilometers maken, we hebben nu in bijna 14 dagen, al zo'n 3.500 km. gereden, een veelvoud van de afstand tussen Melbourne naar Sydney!
Longtailed Possum
Orange --> Port Macquarie
Ma Feb 05, 2007
Ten noorden van Sydney liggen echt prachtige parken o.a. het Wollemi Nat. Park, Yengo N.P., Barrington Tops N.P. en Tapin Tops N.P.
Hoewel het de Barrington Tops slechts zo'n 1600 meter hoog zijn, zaten we vanaf ongeveer 1300 meter in de wolken, dus dikke mist op bochtige bospaden.
Vanaf Gloucester hebben we een 64 km. lange Forest Service Road gereden door de Parken naar de Oxley Highway.
In Port Macquarie hebben we een echte rustdag ingeplanned, daar zijn we na 2 weken elke dag rijden wel aan toe. Luxe camping met o.a. free internet/wireless. Vandaag, zondag, 2 wasmachines gedaan. Drogen aan de waslijn ging rap, 't is hier ongeveer 35 graden, met een zwoel zeewindje. Het theewater in de zwempool gaf eind van de middag nog de nodige afkoeling.
Eten doen we hier supergezond, veel mager, cholesterolarm vlees. Een enkele keer moesten we gemarineerd vlees kopen, maar dat was niet echt een succes, zonde van het lams- en kangeroevlees. Ons advies is dan ook: je kunt beter, desnoods elke dag, een T-bone steak eten dan gemarineerd vlees.
Port Maquarie --> Lightning Ridge
Vr Feb 09, 2007
Daar hebben we ook de Dingo Fence gepasseerd, een hek dat ze zo'n beetje rondom het hele centrale woestijngebied hebben gemaakt(duizenden kilometers!) om de bewoonde gebieden te vrijwaren van de wilde honden (dingo's).
In Dorrigo wilden we die dag stoppen en kamperen, maar we stonden bij het Visitors Info Centre voor een gesloten deur en er was geen camping te vinden. Voor het VIC zat een stel op een bank en die nodigden ons uit om in hun tuin de tent op te zetten. Het was erg gezellig bij Robert en Susan, we mochten van hun keuken, toilet en douche gebruikmaken. Een van hun kinderen had een wereldkaart op z’n kamer hangen en daarop konden we Amsterdam aanwijzen (de stip van Amsterdam bedekte reeds ons gehele vaderland op de kaart).
Zo dus ook Dalmorton. Vandaar weer een heel ander soort weg, in een rivierdal tegen de heuvels aangeplakt. Onderweg nog een door gevangenen met de hand uitgehakte rotstunnel. Op zich een goed idee om die in plaats van in een luxe cel te zetten met tv telefoon, computer ed., te laten werken ten behoeve van de maatschappij (tip voor de regeringsformateur).
Overigens is het koude water uit de kraan hier al eigenlijk te heet om mee te douchen. Het is relatief, hier is het koude water uit de kraan iets koeler dan het kokend hete warme water, terwijl in de Andes indertijd het warme water amper warmer was dan het ijskoude.
Op naar het Great Barrier Reef
Wo Feb 21, 2007
Lange hete wegen, daarom gingen we vrij vroeg rijden, maar ook vrij vroeg stoppen om uit te kunnen puffen op een camping met zwembad. Via Roma, Emerald, Mackay, Townsville naar Cairns, 2.080 kilometer Highway. Ook op de highways staan kleinere plaatsnamen genoemd die soms een echt dorp blijken te zijn, maar soms ook helemaal nada, niets. Dat is dan vooral irritant als je gedacht had daar ff lekker pauze te maken en iets te eten en drinken te kopen, tja en dan rijden we maar weer zo'n 50 - 100 km verder om daar ons geluk te proberen. Gelukkig zijn de grotere plaatsnamen op de kaart wel betrouwbaar en die hebben we nodig om te kunnen plannen waar er benzine te krijgen zal zijn.
In de Lonely Planet hadden we gelezen dat er net ten noorden van Mackay een mooi National Park ligt, het Capa Hillsborough NP, met een idyllisch resort "with abundant wildlife". We konden er wel kamperen maar verder was restaurant en kampwinkel dicht. Hier is het toeristenseizoen in de winter, zomer's is het te warm. Het overvloedige wildlife bestond vooral uit massa's wilde muggen en enkele tamme kangeroes. Die laatsten waren wel leuk, 's morgens bij onze tent en de motoren.
Op de weg naar Cairns hadden we nog een klusje met de eigenaar van een koffietentje langs de Highway. Terwijl we daar zaten te lunchen reed de lul zijn bestelauto achteruit zonder (in z'n spiegels) te kijken en reed allebei onze motoren om. Gelukkig hadden we geen ernstige schade. Achteraf waren die mensen nog boos op ons omdat we toch moesten begrijpen dat ie dat per ongeluk gedaan had !!!! Tja, alsof wij daar een moment aan getwijfeld hadden, maar dan is het toch nog steeds stom nietwaar?
Op donderdag kwamen we einde middag in Cairns aan. Daar bleek dat er op vrijdag nog een 5 daagse trip begon, maar dat daarna de boot een week in het dok ging. Er waren nog 2 plaatsen vrij, die ons tegen een heel interessant last minute tarief werden aangeboden. Dus dat paste dus weer precies. Omdat de boot pas in de namiddag vertrok konden we op vrijdag ook nog met de KTM dealer daar regelen dat ie deze dagen beide motoren een kleine beurt geeft. Ook hebben ze nieuwe kettingen en tandwielen nodig.
Evenals 7 jaar geleden gingen we weer met TAKA Dive het Great Barrier Reef op, onder andere naar het mooie Osprey Reef. Vier schitterende duikdagen gehad, weliswaar wat stormachtig weer, maar verder prima.
Het is hier echt regenseizoen, zodat veel wegen onbegaanbaar zijn, ook in de desert zijn er wegen gesloten wegens overstromingen. We passen onze plannen aan aan de mogelijkheden ter plaatse en gaan morgen eerst eens westwaarts kijken.
Once upon a time in the West.....
Do Mrt 01, 2007 3:08 pm
Dus dan naar het Westen, de Outback!
Natuurlijk loopt er van Cairns geen weg rechtstreeks naar het westen, dus gingen we eerst door de Tablelands van Atherton zuidwaarts naar de Flinders Highway ( van Townsville naar Mount Isa). Na een paar uur lekkere bochten en bergen kwamen we op zogenaamde Developmental Roads, een soort twee baans gravelwegen met in het midden een baan asfalt. Op die middenbaan rijden de Roadtrains, vrachtauto's met 3 - 4 aanhangers, meestal zo'n 50 meter lang. Die wijken ook niet uit, dat kunnen ze eigenlijk ook niet, want als de trekker een slingertje maakt, dan maakt de laatste aanhanger een veel grotere slinger. Echt remmen kunnen ze ook niet, het duurt een paar kilometer voor ze zo'n gevaarte tot stilstand kunnen brengen. Dus als we zo'n bak tegenkwamen waren wij de verstandigste en weken we voor hun uit naar de uiterste linkerkant van de weg die nog berijdbaar was. Inhalen van zo'n Roadtrain is een verhaal op zich. Dan moet je eerst zien dat de weg tot in de verste verte vrij is van tegenliggers en dan uiterst rechts erlangs op de gravel met zo'n gangetje van 120 km/uur. Eind goed, al goed.
De stad Mount Isa is eigenlijk een grote kopermijn, verders niks te beleven op zondag. Vlak na Mount Isa (200 km) komen we in de Northern Territory, eigenlijk een grote outback, met in het noorden nog het tropische Darwin. Bij Tennant Creek zuidwaarts de Stuart Hwy op naar Alice Springs. Een legendarische stop op de highway is bij het Roadhouse Wycliffe Well, dat zich UFO Capital noemt en waar gedocumenteerde UFO waarnemingen gedaan zijn. Deze informatie hangt aan de muren van het Roadhouse. Het is daar zo verlaten, afgesneden van de wereld, dat we ons kunnen voorstellen dat je met voldoende bier op daar best UFO's zou kunnen zien.
45 graden plus
Za Mrt 17, 2007 2:11 pm
We zijn dus de grote Stuart Hwy naar beneden gereden, rechtstreeks naar Port Augusta.
Het weer is in deze tijd hier in het zuiden erg wisselend, wolkje/zonnetje, en vrij vaak koud tot zelfs 15 graden!
Vandaag waren in Melbourne de kwalifikaties van de Formule I, je kon het gejank van de motoren door de hele stad horen. Leuk dat Kimi nu op de Pole staat, maar jammer dat Christian Albers met de nederlandse Spyker als laatste moet starten. We gaan morgen zien wat ze ervan terecht brengen, daarna nemen we de ferry naar Tasmanie om daar nog een weekje rond te rijden.
Formule 1 en Tasmanie
Do Mrt 29, 2007 11:45 pm
Er was schitterend weer bij de Formule 1 wedstrijd in het Albert Park. We waren er op tijd naar toe gegaan en hadden een redelijk mooie plek gevonden, bij een bocht en met een groot scherm recht voor ons.
's Avonds met de nachtferry naar Tasmanie, een heuvel en bosachtig eiland dat erg aan New Zealand doet denken. Eigenlijk een heel klein eiland, ongeveer even groot als Nederland, maar wel nog een mooi niet-overbevolkt land. Er is daar ook nog veel wild, dat kun je zien aan de enorme hoeveelheid dode dieren op de weg. We zijn er een week geweest, maar we hadden er eigenlijk dubbel zolang kunnen blijven. Prachtige wegen, ideaal voor motorrijden, en een heel afwisselende natuur: Bos, heide, weiland, heuvels en kleine rotsachtige bergen, kust en binnenland, meren en oceanen.
We hebben clockwise een rondje over het eiland gereden. Van Devonport, de havenplaats van de ferry, naar het noordoosten. Daarna de oostkust met de vele stranden naar beneden. Het kustgebied is vrij vlak, maar al een paar kilometer het binnenland in wordt het heuvelachtig en bosrijk. Een omwegje naar de Midlands leidde ons naar de plaatsjes Ross en Oatlands, aardige oude garnisoensplaatsen. Veel historische, wel 200 jaar oude gebouwen, vaak kerken natuurlijk. Vooral Ross heeft een koloniale charme.
Een hoogtepunt is het Tasman Peninsula, eigenlijk een eiland, want het is met een brug verbonden aan het "vasteland". Mooie cliffen, baaien en stranden.
Het zuidwesten van Tasmanie is eigenlijk een groot park met weinig wegen, maar de wegen die er zijn zijn dan ook de moeite waard. Ongerept oerwoud en grote meren
Het weer is hier omgeslagen, gisteren was het nog heerlijk 25 graden, vandaag koeler en bewolkt en vanavond is het gaan regenen. Morgen zou het maar 18 graden worden, dus het is tijd om terug naar Nederland te gaan, daar is het lente geworden! Op 1 april 2007 zijn we terug.