Atlantic Canada & Rocky Mountains USA 5

Quebec, dinsdag 13 juli.


Op weg naar het Westen.
Na mijn Highlights Nova Scotia en Newfoundland in Atlantisch Canada, begint eigenlijk al onze reis naar het Verre Westen “across Canada”. Vanaf St. Johns naar de Ferry gereden,via de kust en een mooi vogelnatuurpark: Cape St. Mary’s ecological reserve (Veel Northern Gannets= Jan van Genten, maar nog meer mist). Mooi schiereiland, nog behoorlijk kaal en ‘onbewoond’.

St. Johns

Plaatselijke Brouwerij

Na aankomst ’s morgens weer op Nova Scotia was het eindelijk weer mooi warm weer zo’n 22 graden en daarvan heb ik die dag volop genoten bij “ The Bear on the Lake”.

Vandaar vooral via lekkere kustweggetjes en lekker weer naar Moncton in New Brunswick getourd, waar we een afspraak met de dealer hadden om ketting en tandwielen te wisselen. Op zich was dat weer een verhaal apart want eerst had ik de dealer in Halifax aangeschreven, maar die had de spullen niet op voorraad en bestellen zou een week duren!! . Dus toen de dealers in Moncton en Quebec gemaild. Ondertussen begon de ketting echt op z’n eind te raken en kreeg ik steeds meer het gevoel op een kinderkopjesweg te rijden. Bij “Toys for Big Boys” in Moncton kon ik al 3 dagen later terecht! Daar heeft KaaTje M gelijk een kleine beurt gekregen, we hadden alweer ongeveer 7.500 km gereden, dus officieel tijd voor nieuwe olie. Hartelijke ontvangst en goede zorg door de mannen van de dealer, kreeg ook een T-shirt, een petje en stickers. ’s Avonds was daar ook een BBQ en wederom werd ik weer hartelijk ontvangen, ook door de vele HD rijders, die daar waren. Tja die mochten nu eens een echt stoere motor aanschouwen. Natuurlijk moesten er daar veel foto’s gemaakt worden en kreeg ik o.a. een canadees vlaggetje. Al met al goede reclame voor KTM!

"." mag je wegdenken

Big Boy

Voor als je slecht ter been bent

Verder via de kustweggetjes onder andere van het schiereiland Gaspesie naar Quebec City gereden.

Het tijdverschil met Nederland wordt steeds groter, is nu alweer 6 uur. Onderweg nog een keer een echt zware onweersbui gehad, die ik, te laat, aan zag komen! Maar gelukkig was er toen vlakbij een viaduct, waar de regenkleding aankon. Ondertussen was de storm zo hevig geworden, dat ik blij was een schuilplaats te hebben en ben daar pas vertrokken toen het een dik half uur later ‘gewoon’ ging regenen. ’s Avonds sliep ik in een vuurtorenhuis, waar alles weer lekker kon drogen, met zo’n 30 graden was het warm en benauwd zat. De voetbalfinale kon ik niet zien omdat het zo’n mooi weer was dat ik de verleiding niet kon weerstaan om lekker op de motor door te rijden. Achteraf een goede keus geweest, want anders had ik voor 1 doelpuntje meer dan anderhalf uur in een bedompte warme ruimte moeten zitten, dat was echt zonde geweest! Bovendien was al bewezen dat Nederland beter speelde dan Duitsland!

Quebec city lijkt wel een zuid europees gezellige stad, veel terrasjes en mensen op straat, bovendien is er een muziekfestival met veel optredens van, je raadt het al, diverse beroemde bands, zoals Santana en Steve Winwood. Jammer dat er forse onweersbuien waren.

Morgen gaat het echte across Canada beginnen, de eerste 2400 km naar Dryden (Ontario), waar kennissen wonen.