Translations

If You would like to translate my Dutch Blog: use www.translate.google.com

zaterdag 21 augustus 2010

Rocky Mountains USA 10

Springdale (Utah), 19 aug. 10


Zo’n 10 dagen uit de ether geweest, niet omdat ik geen internetaccess had, maar omdat ik zo ontzettend veel gedaan heb deze tijd. Druk, druk, druk. Ook heb ik heel veel bijzondere indrukken te verwerken gehad, zoals hieronder wel zal blijken.
Vorige keer zat ik nog aan de koude kust, 12-15 graden, de volgende dag bij Los Angeles landinwaarts gelijk weer 30. Zelfs de temperaturen in de USA zijn ook extreme uitersten.

Goed, de kustweg, de Highway 1 van San Francisco naar Los Angeles, waarvan iedereen zegt dat je die gereden moet hebben, viel mij dik tegen. Er zitten 2 mooie stukken in die in en/of langs een Park lopen en de rest is saai, vlak en met veel snelweg. Maar die 2 stukken zijn dan wel echt wel mooi, althans naar Amerikaans begrip. Natuurlijk mag ik niet vergelijken met enkele schitterende kustwegen in Atlantisch Canada.
Highway 1
L.A. heb ik maar overgeslagen en in de spits over volle, hete snelwegen gepasseerd en doorgereden naar Big Bear Lake, een heerlijk koel skioord in de bergen. Om door zo’n grote stad je weg te vinden is de GPS een uitkomst!

Joshua Tree N.P.
100 Kilometer door de desert rijden om een Desert Park te bezoeken. Eigenlijk bestaat het Park uit 2 soorten woestijn, de lage, erg droge, zanderige met enkel cactussen en de hoger gelegen, met grote rotsklompen en de typische Joshua bomen.
Cactussen

Rotsen
Joshua Tree
Mojave NP.
Dat je voor dit park geen entree hoeft te betalen snap ik wel, er is eigenlijk niets bijzonders dat je niet ergens anders al hebt kunnen zien. Dus na het rondje door het park doorgereden naar Death Valley. Bovendien was het dorpje erbij ook niks, niet meer dan een strip met benzine, vreet en 1 verlopen motel. Langzaam aan maar zeker liep de temperatuur op tot een dikke 35 graden. Niet alleen de parken zijn woestijn, maar ze liggen natuurlijk ook in de woestijn!

Death Valley.
Deze Valley heet niet voor niets zo, een vlakte tussen 2 bergketens, daar blijft de woestijnwarmte wel lekker hangen! De zoutvlakte van Badwater is het diepste punt van de US, 84 meter onder de denkbeeldige zeespiegel. ’s Middags dik boven de 40 graden! Dat wordt dan te heet om te rijden op de motor. Toch ben ik er 2 keer in de lengte doorheengereden, ’s morgens want toen was het nog vrij ‘koel’, tussen de 35 en 40 gr. Heel indrukwekkend, vooral aan de oostkant in de buurt van Badwater, waar ook schitterende rots en kalksteenformaties zijn.
Zabriski Point
Badwater Saltflats
Las Vegas.
Moet je gezien hebben, hoe nieuwer de casino’s hoe spectaculairder. Ik ben er bij 1 binnen geweest, maar je wordt daar knettergek van al het lawaai. Verder, hoe groter, hoe kitcheriger. En het verkeer in de ‘Strip’ zit ’s avonds hopeloos vast en dat bij nog steeds bijna 40 graden.
Replica
Niet iedereen gokt in het Casino!
Grand Canyon.
Van Las Vegas via de Hooverdam naar de Grand Canyon. Ook daar was in het park geen hotel meer te krijgen, maar daar was wel een mooie camping. En heerlijk koel: 25 gr. ’s Avonds bij de tent en een kampvuurtje een biertje drinken met een andere motorrijder, terwijl op 15 meter van ons een groot hert achter mijn tent langs liep!

De Grand Canyon is zo indrukwekkend dat die niet te beschrijven is. Rondrijden langs de vele uitzichtspunten is prachtig, maar mijn hoogtepunt was wel een helicoptervlucht van bijna een uur over de Canyon. Bovendien had ik daarbij veel geluk gehad, een uur nadien brak er een hevig onweer los en de rest van de dag was het behoorlijk nevelig. De volgende dag met prachtig weer naar de Noord Rim gereden. Bij de brug over de Colorado rivier een, jonge, Condor zien vliegen, hoe sierlijk! Naar mijn idee waren de uitzichten aan de noordkant imposanter dan de zuidelijke, terwijl daar maar 10 % van de bezoekers naar toe gaan, tja je moet er wel een dagje voor rijden.
enkele impressies van de Grand Canyon

De afstanden hier in de US zijn vrij groot, sinds de vorige keer in S.L. Obispo alweer ruim 4000 kilometer gereden, vooral asfalt en de banden beginnen al behoorlijk hoekig te worden.
In totaal hebben we deze trip er al 22.500 km op zitten.

2 opmerkingen:

  1. Despite the poor Google translation, I think there was a complement in there. If so, thanks. Glad to see your travels treat you well in the USA. Remember that the welcome mat is out on your way to Houston. - James

    BeantwoordenVerwijderen